Η λογοθεραπεία ασχολείται με τις διαταραχές της επικοινωνίας, παιδιών και ενηλίκων, με στόχο την αντιμετώπισή τους. Κύριος στόχος του Κέντρου μας είναι η Πρόληψη.
Πιο συγκεκριμένα, η λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τις διαταραχές επικοινωνίας (προφορικού λόγου-ομιλία και γραπτού λόγου), φωνής και κατάποσης. Στόχος είναι η πρόληψη, η αξιολόγηση- διάγνωση και η αντιμετώπιση αυτών των διαταραχών.
Γιατί είναι σημαντικός ο λόγος (προφορικός και γραπτός)
– Ξεχωρίζει τον άνθρωπο
από τα άλλα έμψυχα όντα
– Καθορίζει και επηρεάζει την ποιότητα
ζωής του ατόμου σε όλα τα επίπεδα, όπως:
επικοινωνία
κοινωνική αλληλεπίδραση
ανθρώπινες – κοινωνικές σχέσεις
μαθησιακή και ακαδημαïκή πορεία
επαγγελματική σταδιοδρομία
ψυχολογία και συναίσθημα
Είναι μικρός- ή… Θα μεγαλώσει και θα τα πει όλα μαζί…
Συχνά, ακούγεται η φράση είναι μικρός, θα τα πει/ θα τα μάθει όταν μεγαλώσει. Όμως, η πρόγνωση εξαρτάται από τη φύση και τα χαρακτηριστικά της κάθε δυσκολίας/ διαταραχής, ενίοτε από το φύλο, από την ηλικία, από τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα που θα δοθούν κι από τον χρόνο, τη διάρκεια, το είδος και την ποιότητα της παρέμβασης.
Συνεπώς, η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόληψη. Αυτή επιτυγχάνεται με την έγκαιρη και έγκυρη αξιολόγηση και διάγνωση και με την όσο το δυνατόν πρώιμη παρέμβαση, κατά την προσχολική ή και πρωτοσχολική ηλικία για τις δυσκολίες λόγου / ομιλίας, κίνησης και συμπεριφοράς.
Η πρόληψη και η έγκαιρη και κατάλληλη αντιμετώπιση των δυσκολιών, μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή εμφάνισης μαθησιακών δυσκολιών, οι οποίες συχνά επηρεάζουν αρνητικά όλους τους τομείς της ζωής (σχολείο, κοινωνικές και επαγγελματικές σχέσεις, συναίσθημα και αυτοπεποίθηση) και κατά συνέπεια την ψυχολογία του ατόμου και την ποιότητα της ζωής του.
Διαταραχές επικοινωνίας, λόγου και ομιλίας σε επίπεδο κατανόησης ή έκφρασης
Είναι οι δυσκολίες που σχετίζονται με τη μη λεκτική επικοινωνία (π.χ. βλεμματική επαφή, δείξη κ.α.) την άρθρωση- φωνολογία, την αντήχηση (π.χ. ένρινη ή υπορινική χροιά ομιλίας), την αναπνοή, την προσωδία (επιτονισμός- χρωμάτισμα φωνής), τη φώνηση (π.χ. βραχνή ή ψιλή φωνή), τη ροή και τη ταχύτητα της ομιλίας (π.χ. τραυλισμός) τη γραμματική και συντακτική δομή της γλώσσας (μορφολογία, π.χ. λανθασμένες καταλήξεις, λανθασμένη χρήση χρόνων, μη σωστή σειρά λέξεων), το περιεχόμενο αυτής (π.χ. λεξιλόγιο, πληροφοριακό περιεχόμενο κ.α.) τον τρόπο χρήσης της, ανάλογα με το επικοινωνιακό πλαίσιο (π.χ. χρήση χαιρετισμών τύπου «γεια», πληθυντικού ευγενείας, χιούμορ, κυριολεκτικός και μεταφορικός λόγος κτλ.) και τη γραφή- γραπτό λόγο (ανάγνωση, ορθογραφία, γραφή, αριθμητική-μαθηματική σκέψη
Σημαντικό ρόλο επίσης παίζουν και άλλες γνωστικές διεργασίες, πέραν της γλώσσας, όπως η συγκέντρωση της προσοχής, η μνήμη κ.α